Архив метки: Якушева Т.

Якушева Татьяна Константиновна

Передача «НАСТРОЙ!» (2023)

8 февраля 2023 года принял участие в передаче «Настрой!» 1 канала Белорусского радио.

В прямом эфире с ведущей передачи – Татьяной Якушевой рассказал о последних событиях и творческих планах колледжа.

  • Духовно-просветительский концерт «Русь великая моя»
  • Форум интеллигенции СНГ (Узбекистан)
  • Концерт к юбилею Анастасии Москвиной
  • VII Минский городской конкурс «Струны Орфея»
  • V Минский городской конкурс хорового и сольного пения «Вясновы спеў» и много другое…
Аудиозапись эфира 08.02.2023

Передача «НАСТРОЙ!» (2021)

30 октября 2021 года на Первом канале белорусского радио в прямом эфире состоялась передача «Настрой!».

В ходе передачи мы с ведущей Татьяной Якушевой поговорили о проекте «Музыка белорусских композиторов — поколению XXI века», хоровом ансамбле «Concertino» Белорусского союза композиторов, о дружном и творческом коллективе Минского государственного музыкального колледжа имени М.И.Глинки, подняли вопросы воспитания общей музыкальной культуры подрастающего поколения.

Аудиозапись эфира 30.10.2021

В передаче прозвучали сочинения:

  • Александр Ращинский. Обработки белорусских народных песен «З-пад белага камушыка», «Ой там на гарэ» (солист — Евгений Волчёк)
    Хоровой ансамбль «Concertino» Белорусского союза композиторов (2020)
  • Елена Атрашкевич — сл. Анны Рубацкой. «Ой, ружанька»
    Хоровой ансамбль «Concertino» Белорусского союза композиторов (2020)
  • Евгений Поплавский. «Цішай ночкай чаравала»
    Женский камерный хор МГМК им.М.И.Глинки (2017)
  • Спиричуэл «Down by the Riverside»
    Концертный хор МГМК им.М.И.Глинки (2017)
  • Елена Атрашкевич. «Край прыгожых людзей»
    Жанет, Александр Соловьёв
    Концертный хор МГМК им.М.И.Глинки (2018)

Рэальная асалода пад гукі «Каляднай фантазіі». Радыёблог Таццяны Якушавай


Першыя дні новага года – гэта звычайна час надзей, пажаданняў, спадзяванняў… Сёлета яны напоўнены асаблівым сэнсам, бо мінулы год больш непрыемна хваляваў, чым радаваў. Ён увайшоў у сучасную гісторыю як адзін з горшых. Таму часта даводзілася чуць, калі ж ён нарэшце скончыцца. І развітваліся мы з ім без жалю і шкадавання. Упэўнена, што многія вымаўлялі гэта нават як тост падчас навагодняй ночы.

І ўсё ж ён быў у нас! Нягледзячы на выпрабаванні, прынёс хвіліны радасці, любові, поспеху, напэўна, зрабіў нас больш мудрымі, цярплівымі. І ў кожнага ў душы засталося нешта асабліва добрае, што хочацца захаваць.

Для мяне фінал года быў асветлены некалькімі прыгожымі падзеямі. Адна з іх «Калядная фантазія» – святочная канцэртная праграма, што адбылася 30 снежня ў малой зале філармоніі. Мне выпаў гонар быць вядучай, апынуцца паміж музыкай і слухачамі, адпаведна наблізіцца да найбольш тонкіх вібрацый натхнення і творчасці. Імі было шчодра напоўнена выступленне маладога калектыву, харавога ансамбля сучаснай музыкі «Concertino» пад кіраўніцтвам Аляксея Снітко.

Читать далее Рэальная асалода пад гукі «Каляднай фантазіі». Радыёблог Таццяны Якушавай

«Жыццё гуку павінна быць вычарпана да апошняй кроплі крыві». Радыёблог Таццяны Якушавай

Нягледзячы на мінорнасць цудоўнай восеньскай пары, усё ж, здараецца, яна нам дорыць не тое каб мажорны настрой, але самыя розныя, сплеценыя ў адзін стракаты букет, эмоцыі. Гэта і абсалютная гармонія душы, і здзіўленне ад майстэрскага перапляцення неспалучальных сюжэтаў і стыляў, і глыбокая журба, і ўзрыўная, нястрымная радасць, і яшчэ многае-многае іншае…

Штосьці падобнае я адчула падчас канцэрта “Майстры і віртуозы”, што адбыўся ў лістападзе ў Беларускай дзяржаўнай філармоніі. Ён прайшоў у рамках міжнароднага фестывалю “Беларуская музычная восень”. Музыка Станіслава Манюшкі, Аляксандра Тансмана, Дзмітрыя Шастаковіча прагучала ў выкананні Дзяржаўнага акадэмічнага сімфанічнага аркестра і гасцей з Польшчы – салістаў Марыі Махоўскай, Катажыны Буднік-Галонскай, Яна Каліноўскага і Марэка Шлезэра. Дырыжыраваў праграмай маэстра Павел Котля. Шчыра скажу, што я даўно не адчувала такі магутны эмацыянальны ўздым! Асабліва пасля выканання Пятай сімфоніі Шастаковіча. Імпульс ішоў найперш ад дырыжора! Я пагаджуся з водгукам, які пасля канцэрта пакінуў хтосьці са слухачоў: «Павел Котля – Мік Джагер у сімфанічнай музыцы: ён кожную ноту прапускае праз сябе. Вельмі крута!»

Так, насамрэч было вельмі крута. Энергія і выканальніцкі тэмперамент дырыжора выклікалі асацыяцыі з энергіяй рока. Пасля канцэрта адчувалася, што асабліва выкананне Пятай сімфоніі Шастаковіча пакінула яркі і глыбокі след не толькі ў сэрцах публікі, але і ў самога дырыжора. А яшчэ, слухаючы Дзяржаўны сімфанічны аркестр пад кіраўніцтвам Паўла Котлі, я насамрэч адчула, што менавіта эмоцыі напаўняюць свет сэнсам.

У тым, што сіла жыцёвай энергіі музыкі ў многім залежыць ад дырыжора, мелі магчымасць пераканацца і тыя, хто наведаў юбілейны вечар маэстра Андрэя Галанава, што таксама адбыўся гэтай восенню ў Нацыянальным акадэмічным Вялікім тэатры. У выкананні Сімфанічнага аркестра і хору тэатра прагучалі “Рэквіем” Моцарта і Шостая сімфонія Чайкоўскага. Паводле слоў Андрэя Галанава, гэта яго любімыя творы, якія ён адчувае не толькі сэрцам, але і ўсёй сваёй існасцю.

Варта прызнаць, што дзякуючы такому заглыбленню ў музыку публіка перажывае непараўнальныя эмоцыі. А яшчэ ў многім дзякуючы адухоўленаму выкананню многія з нас адчулі, што “Рэквіем” Моцарта – гэта насамрэч квінтэсенцыя прыгажосці, а Шостая “Патэтычная” сімфонія Чайкоўскага, як кажуць, музыка на разрыў. Праз некалькі даволі працяглых імгненняў пасля выканання цішыня ў зале ўзарвалася апладысментамі. Яны красамоўна паказвалі, што адбыўся цуд – поўнае супадзенне і перапляценне энергіі твораў з пачуццямі выканаўцаў і слухачоў. Мастацтва нараджаць гэты цуд падуладнае не кожнаму, адбываецца не заўсёды. І ўсё ж яго ствараць здольны не толькі мэтры, але і моладзь.

Згадваючы найбольш яркія падзеі восені, я з задавальненнем успамінаю канцэрт з удзелам маладых выканаўцаў, студэнтаў Мінскага дзяржаўнага музычнага каледжа імя Глінкі. Канцэртны хор пад кіраўніцтвам Аляксея Снітко парадаваў не проста высокім прафесійным узроўнем, але і асаблівай эмацыянальнай танальнасцю, якая вылучае музыкантаў сярод многіх іншых харавых калектываў. Гэта толькі пацвярджае думку, што гучанне аркестра ці хору найперш залежаць ад індывідуальнасці дырыжора, а ў цэнтры любой значнай падзеі заўсёды асоба творцы.

Кожную ноту трэба прапускаць праз сваё сэрца – гэтыя, здавалася б, простыя словы, мне думаецца, можна лічыць творчым дэвізам народнага артыста Беларусі, лаўрэата Дзяржаўнай прэміі, галоўнага дырыжора Дзяржаўнага акадэмічнага сімфанічнага аркестра Аляксандра Анісімава. Творчая восень для маэстра адметная і асабістай круглай датай, і 90-годдзем калектыву, які ён узначальвае ўжо больш за 15 гадоў. Падзеі Аляксандр Міхайлавіч адзначыў шэрагам юбілейных праграм, і не толькі на філарманічнай сцэне. Значны перыяд творчага жыцця маэстра звязаны з Нацыянальным акадэмічным Вялікім тэатрам, таму невыпадкова менавіта ў дзень свайго нараджэння, 8 кастрычніка, ён правёў прэм’ерны паказ балета Адана “Карсар”. Застаецца дадаць: нездарма кажуць, што, асабліва для творчага чалавека, найлепшы падарунак на дзень нараджэння – работа. Бо запатрабаванасць у прафесіі – самае галоўнае.

Абагульняючы музычныя ўражанні, якія я атрымала падчас наведвання згаданых канцэртаў, просяцца словы славутага кампазітара і дырыжора Рыхарда Вагнера: “Жыццё гуку павінна быць вычарпана да апошняй кроплі крыві”. Па сутнасці, яны набліжаюць нас да разумення цуда творчасці, нараджэння мастацтва і сапраўднага музіцыравання!

Спасылка